-რამდენიმე დღეში დერეკი ჩამოვიდა

აი ის ცანცარაც აქ არის, მოდის თავის არანეკლებ ცანცარა მეგობართან, ნიკთან ერთად.. ნიკი გაუჩერებლად ლაპარაკობს, დერეკი კი ხმას არ იღებს, თავისი "შეყვარებულისათვის" გამარჯობაც არ უთქვამს ისევე როგორც ანას.. 

რამდენჯერმე მე და ნიკი ვეცადეთ ისინი მარტო დაგვეტოვებინა მაგრამ უშედეგოდ.. თავიდან ნიკი უბრალო ცანცარად მიმაჩნდა, რაც დამიახლოვდა მას შემდეგ საყვარელ ცანცარად, შემდეგ ლამაზ და საყვარელ ცანცარად და მოკლედ რომ ვთქვა შემიყვარდა.. ნიკს კი ამ დროს შეყვარებული ჰყავდა, სახელად მერი. ყველამ იცოდა მერი მხოლოდ იმიტომ იყო ნიკთან რომ გილი, ბიჭი რომელიც მოსწონდა ეეჭვიანებინა. მე და ნიკი ყოველ დღე ვწერდით ერთმანეთს სოციალური ქსელით და ტელეფონით.. სხვათა შორის სწორედ ნიკის ხათრით დავიწყე "Teen Wolf"-ის ყურება :დ მოკლედ ძალიან დავახლოვდით, ერთმანეთს ყველაფერს ვწერდით... 

ერთ მშვენიერ საღამოს ნიკისგან მომივიდა ესემესი, ეს სასიყვარულო ესემესი იყო.. მე სიხარულით მეცხრე ცას ვეწიე.. მაგრამ მაინც მივწერე: -რა? ხომ არ გადაირიემეთქი.. ის კი მაინც მიხსნიდა სიყვარულს.. მეც დავიჯერე და იგივე ვუპასუხე.. რამდენიმე საათში კი დერეკისგან სოციალურ ქსელში ასეთი სახის ესემესი მომივიდა; "ბოდიში, მე მოგწერე ნიკის ტელეფონიდა.. მე მეგონა ხუმრობდი და თურმე მართლა გყვარებია.. ისე ნიკას მერი უყვარს და ჯობია თავი დაანებოო" ამის თქმა და ჩემი "აფეთქება" ერთი იყო. მეც ვეღარ მოვითმინე და მივახალე "სამაგიეროდ მერის არ უყვარს-მეთქი" 

"რაა?? შენ საიდა იცი?" 

"მემგონი ეგ ყველამ იცის ქალაქში შენი და ნიკის გარდა-თქო" 

"მეცოდება ნიკი" 

"ხოო მეცც :((" 

სწორედ ამ დროს დერეკის სოციალურ ქსელში შემოვიდა ნიკი და წაიკითხა ჩვენი ბოლო 2 მესიჯი და გვკითხა 

"რა ხდება ყველას რატომ გეცოდებითო?" 

დერეკი გავიდა და მე დავრჩი.. 

ნიკმა ტვინი "შემიჭამა" "რა ხდება რას მიმალავთო ორ დღიანი ხვეწნის შემდეგ ვუთხარი ყველაფერი.. ის თავს ცუდად გრძნობდა და ":'(" ამის მეტს არაფერს მწერდა.. 

მე მასზე ბევრად საშინლად ვგრძობდი თავს და ყველა ჩემი პასუხი ამ მესიჯებზე ჩემდაუნებურად ცივი გამომდიოდა.. მას შემდეგ ის დიდხანს აღარ დამლაპარაკებია.. 

2014 წლის 25 იანვარს ის ჩემს სკოლაში შემოვიდა.. ის უკვე შემოდიოდა ჩემთან კონტაქტშ მაგრამ მე ცივად ვექცეოდი რადგან არ მინდოდა ცუდად გამომსვლოდა (ვინც ვერ მიხვდის ანუ შევტენვოდი :დ) 

დღეს სკოლაში უკვე მეც ზომიერად მოვექეცი მას და ისიც.. 

ჩვენი უაზრო საუბარი: 

ნიკი: რამხელა გაზრდილხარ.. 

მე: აჰამ.. 

(ორცხობილას მიირთმევდა :დ მე კი თითის მივანიშნე რომ პირი დასვრილი ჰქონდა XD არ ვიცი ეს რატომ დავწერე..) 

ჩემი კლასი მეოთხე სართულზეა.. ის მესამეზეა.. აქამდე მე ყოველ გაკვეთილზე მასწავლებელს საპირფარეშოში ვეთხოვებოდი მასწს რომ ნიკი მენახა.. დღეს კი იმის გამო რომ მისი კლასი შეღებეს :დ მეოთხეზე ჩაუტარდათ გაკვეთილები :დ ... მე მესამე სართულიდან მეოთხეზე ავდიოდი ის კი პირიქით.. მოკლედ კიბეებთან ნიკი შემხვდა, ჩვენ 1 საათი ერთდროულად ერთნაირ ნაბიჯებს ვადგამდით :დ და ვერცერთი ვერ გავდიოდით .. ბოლოს ოვივემ ერთდროულად "ოოოოოოოოოოოოო" და წავედით ჩვენ-ჩვენ გზაზე <3