New Love Story ^_^ - 22 ნოემბერში 2013

Harry's Book
თვალები ძლივს გავახილე და გამეღიმა,როცა შავი თმები დავინახე,რომელიც შიშველ ზურგზე გველებივით დაკლაკნილიკო. სწრაფად წამოვდექი და ჩაცმა დავიწყე. შარვალს ვიკრავდი,როცა იმ გოგომ გამომხედა და მკითხა თუ სად მივდიოდი.
-ნუ ღელავ პატარავ,შეგეხმიანები ხოლმე-გავუღიმე და ზედა გადავიცვი.
რა თქმა უნდა ეს ტყუილი დაპირება იყო და სიტყვა "პატარაც" იმისთვის იყო,რომ ჩემი თოჯინები მომეჯადოვებინა და გამომდიოდა კიდეც. მანქანაში სწრაფად ჩავჯექი და სახლისკენ წავედი სადაც ბიჭები მელოდებოდნენ.
სახლის კარები შევაღე და მაშინვე თვალში მომხვდა ნიალი რომელიც მაგიდაზე იწვა პოპოკორნის ჯამთან ჩახუტებული,ლუი,რომელიც დივანზე იწვა,ზეინი რომელიც იატაკზე იყო გაშხლართული და ლიამი,რომელსაც სავარძელზე ეძინა.
ოთახში შესვლისთანავე დავიღრიალე გაიღვიძეთ-თქო და მაშინვე ოთხივე წამოვარდა,მე კი სიცილი ამიტყდა.
-რა გაცინებს შე...შე...უხ შენი-შეიკურთა ზეინმა და თმები შეისწორა.
-თქვენი სახეები უნდა გენახათ -ვერ ვწყნარდებოდი
-სად იყავი შენ?-მკითხა ლიამმა და ხელები გადაიჯვარედინა.
-სად ვიქნებოდი,ბრო-მხრები ავიჩეჩე და ოდნავ დავმშვიდდი
-შენ კიდე არ მიატოვებ მაგნაირებს?-მკითხა გაკვირვებულმა ნიალმა-ბოლოს და ბოლოს ცოლი მოგყავს 2 დღეში-ხელები აიქნია.
-ვიცი,მაგრამ იმ გოგოს არც კი ვიცნობ,რაღაც პიარის გულისთვის უნდა შევირთო,თორე აზრზე არ ვარ ვინაა-მკაცრად ვუთხარი
-მერე რა? გინდა პაპარაცებმა ქორწილის წინა დღეებში სადღაც ბაბუაჩემთან რომ დადიხარ იქ შეგამჩნიონ?თან ვიღაც ძუკნებთან ერთად?-გაცხარდა ლუი
-ხო კარგი კარგი-დანებების ნიშნად ხელები ჰაერში ავწიე-თქვენ ოღონდ არ შემჭამოთ და ეს 2 დღე სახლში დავრჩები-კიბეებისკენ წავედი
-2 დღე სახლში-მომაძახა ლიამმა მკაცრი ტონით
-და არანაირი გოგოები-ახლა ზეინმა მომაძახა.
-ჰო გავიგე-დავიღრიალე და კარები მივაჯახუნე. კომპიუტერი ჩავრთე და თვითების დათვალიერება დავიწყე.
Emily's Book.
-ღმერთო...-აღმომხდა კმაყოფილს,როცა წამალი ვენაში შევუშვი.თეთრი წამალი ნელ-ნელა იხსნებოდა სისხლში და სიამოვნების მორევში მიშვებდა.შპრიცი ხელიდან ამოვიღე და მკლავზე მოჭერილი თასმა შევიხსენი. ძლივს წამოვდექი და საძინებელში გავედი.
შპრიცი სანაგვე ყუთში ჩავაგდე და ლოგინზე დავწექი.სანამ ჩამეძინებოდა ხელს კკდევ ერთელ დავხედე და დავინახე თუ როგორ ჩამილურჯდა ის ადგილი სადაც შპრიცი გავიკწთე.ბოლოს კი გათიშუი ვიწექი ლოგინზე.
*შემდეგი დღე*
მზის სხივები პირდაპირ თვალებში მეცა დ უკმაყოფილოდ გადვბრუნდი მეორე მხარეს.თავი მისკდებოდა და ტკივილისგან ლამის მეტირა. ეტყობა ზედმეტი დოზა მომივიდა.
ძლივს წამოვდექი და აბაზანაში შევედი ხელ-პირი დავიბანე და ოდავ გამოფხიზლდი. მოვემზადე და ქვევით ჩავედი,სადაც მამაჩემი და ჩემი დედინაცვალი "მელოდებოდნენ"
-როგორც იქნა-ჩაიბურტყუნა ერიკამ
-მეც მიხარია შენი ნახვა გველუკა(ერიკა გველუკა რამ გაყო?)-ირონიულახ ვუთხარი და სამზარეულოში შევედი.
-საყვარელო დაგავიწყდა ხვალ რა ხდება?-მკითხა მამამ
-როგორ დამავიწყდებოდა,ხვალ თავისუფლებას ვკარგავ-საკრასტულად შევნინე მე
-წადი მოემზადე.ერთ საათში საქმროს შეხვდები-მითხრა და სამზარეულოდან გავიდა.
-მეზიზღებით-დავიღრილე და ოთახში ავარდი. მოსამსახურეს კაბა უკვე შემოეტანა და საწოლზე დაედო. მოკლე შავი კაბა იყო.
დავიბანე,ჩავიცვი,თმა დავიბწენი და ამასობაში კარზე ზარიც გაისმა.
ღრმად ამოვიხვნეშე და ფეხზე შავი ფეხსაცმელი ჩავიცვი. თეთრ კანზე გუშინდელი ლურჯი წერტილი ისევ მემჩნეოდა,მაგრამ სულ არ მანაღვლებდა რას იტყოდნენ არ მოვწწონებოდი და" ამ ჩემს ფეხებს"(ბოდიშით ამისთვის :დ ). კარები გავაღე და ნელა ჩავედი კიბეებზე,თან მწვანეთვალება ბიჭს ვუყურებდი,რომელიც დიდი ინტერესით მაკვირდებოდა. ბოლო საფეხურზე ფეხი დავდგი და მამა ჩემთან მოვიდა და ჩემი თავი იმ ხალხს წარუდგინა.როგორც გავიგე იმ ბიჭს ჰარი ერქვა.