4 მარტი. გავიგე რომ ის გული ჩემთვის არ ყოფილა და სიმართლე გითხრათ გამიხარდა.. რამდენიმე საათში სკოლის ავტობუსი მოვიდა.. ჩავჯექი და სრულიად მოულოდნელად ნიკი თავის მეგობართან ერთად ამოვიდა.. მე ჩვეულებრივად ვიქცეოდი იმის მიუხედავად რომ ხელები მიოფლიანდებოდა, გული უსწრაფესად მიცემდა და ნერვიულობისგან კუჭი მტკიოდა.. :დ ავტობუსი დაიძრა ნიკი ისევ ფეხზე იდგა მე კი ვთხოვე ჩემი ჩანთა ჩანთების დასადებზე დაედო :დ (არ ვიცი რა ჰქვია) მოკლედ დადო ეს ჩანთა.. ხო მართლა სულ ცოტა ხნის წინ კი გავიგე რომ ჩემ კლასელ გოგონას რომელსაც ვერ ვიტან ნიკი მოსწონდა.. ეს ძალიან გამიკვირდა რაგან ელენა ნიკს არ იცნობდა.. მხოლოდ რამდენჯერმე თუ ეყოლებოდა ნანახი.. სკოლასთან რომ მივედით ნიკმა ჩანთა მომაწოდა.. ელენას თვალები უნდა გენახათ შურითა და ბოღმით აღსავსე.. 5 მარტი. მეორე გაკვეთილის შემდეგ მეოთხე სართულიდან მესამეზე ჩავედი.. სწორედ ამ სართულზეა ნიკი.. მოკლედ წავედი საპირფარეშოსკენ მაგრამ უკვე კარებთან რომ მივედი ჩემი ნაცნობი, სემი დავინახე. უკან მივბრუნდი და გადავეხვიე.. ნიკიც იქვე ახლოს იდგა და მითხრა "რას გეტენებაო". მე გამიკვირდა გული რამის საგულედან ამომივარდა.. რავი-მეთქი და სწრაფად გავუარე გვერდით. ჩემს კლასელს ანნას ელასტიკი ეცვა.. და მოკლე მაისური.. ამ ელასტიკში კი ლანდი გასდიოდა :დ მოკლედ ეს ჩემმა მეორე კლასელმა ანიმ უთხრა.. ანნამ კი მას ჟაკეტი სთხოვა.. მოკლედ ანის და ანნას აღნაგობა ერთმანეთისაგან რადიკალურად განსხვავდებოდა.. მათ ერთმანეთის ტანსაცმელი საშინლად არ უხდებოდათ.. და სასაცილოდაც გამოიყურებოდნენ.. ანნა იცნობს ნიკს და თქვა მას დღეს გრძელი ჟაკეტი ეცვა და გამოვართმევო.. მე გამეცინა.. შემდეგ კი თქვა მაინც არ მათხოვებსო.. ზარის დარეკვისთანავე მესამეზე ჩავედი ნიკი კლასთან იდგა მეკი თითით ვანიშნე ჩემთან მოსულიყო.. სწორედ ამ დროს ერთი ბიჭი მოვიდა ჩემთან და როგორც ყოველთვის "ხურდა არ გაქვს?" მეც მივეცი და ვუთხარი "მოიცა კიდე მაქვს" ნიკმა კი უთხრა "ეეე დაანებე თავიო" შეიძლება იმიტომ რომ ეჩქარებოდა ან რამე მაგრამ მე სხვანაირად მივიღე :დ მოკლედ ვუთზარი "შენ რომ დღეს სტაფილოსფერი ჟაკეტი გეცვა უნდა მათხოვო-მეთქი" ბოლო სიტყვა არც მქონდა დამთავრებული ანნა მოვიდა და მითხრა "რა ჟაკეტი წამოდიო" და წამიყვანა.. მერე მთელი დღე ვეჩხუბებოდი რა გინდოდა გამოვართმავდი-თქო..
| 
სტუმარი, მოხარულები ვართ რომ გვესტუმრეთ.
40
60
0
